Introductie

De Romeinse godin van de dageraad was een belangrijke godin in de Romeinse mythologie. Ze werd vaak afgebeeld als een mooie vrouw met vleugels en een fakkel. Haar naam was Aurora, wat “dageraad” betekent.

Mythologie

Aurora was de dochter van de Titaan Hyperion en Theia. Ze was de zus van Helios, de zonnegod, en Selene, de maangodin. Aurora was verantwoordelijk voor het brengen van de dageraad, elke ochtend reed ze met haar paard en wagen door de lucht om de zon op te laten komen.

Volgens de mythologie werd Aurora verliefd op een sterveling genaamd Tithonus. Ze vroeg aan de oppergod Jupiter of Tithonus onsterfelijk kon worden gemaakt, maar vergat te vragen om hem eeuwig jong te houden. Tithonus werd dus onsterfelijk, maar verouderde wel. Hij werd uiteindelijk zo oud en zwak dat Aurora hem in een sprinkhaan veranderde om hem uit zijn lijden te verlossen.

Verering

Aurora werd vereerd door de Romeinen als een belangrijke godin van de dageraad. Haar tempel stond op het Forum Romanum en er werden regelmatig offers aan haar gebracht. Ook in de kunst was Aurora een populair onderwerp, vooral in de renaissanceperiode.